براکت ارتودنسی چیست و چگونه کار می کند؟

براکت ارتودنسی یا براکت دندان چیست؟

براکت ارتودنسی، ابزاری بسیار حیاتی در درمان ارتودنسی است که به همراه بریس‌ها (پلاک‌های نگه‌دارنده) برای اصلاح ناهنجاری‌های دهان و دندان به کار می‌رود. این براکت‌ها که در واقع نوعی نگین هستند، توسط پزشک بر روی دندان‌ها چسبانده می‌شوند.

همچنین، در عکس‌های براکت دندان، سیم قوسی نیز مشاهده می‌شود که از براکت‌ها عبور می‌کند. این سیم‌ها با استفاده از چسب یا باند به براکت‌ها متصل شده و نیروهای لازم برای جابجایی دندان‌ها به سمت مطلوب اعمال می‌کنند.

براکت‌های ارتودنسی که توسط متخصص ارتودنسی نصب می‌شوند، نیروهایی را به سیم ارتودنسی منتقل می‌کنند تا دندان‌ها را به موقعیت صحیح خود هدایت کنند. این براکت‌ها معمولاً دو شیار برای قرارگیری سیم داشته و تنوع زیادی در بازار دارند، از جمله براکت‌های فلزی (از جمله طلا، تیتانیوم، کامپوزیت، کبالت و ...)، سرامیکی و پلاستیکی.

معرفی انواع براکت ارتودنسی

در راه پیدایش یک لبخند زیبا و سالم، براکت‌های ارتودنسی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. این ابزارهای کوچک، در مراحل ارتودنسی برای اصلاح ناهنجاری‌های دهان و دندان استفاده می‌شوند. در اینجا به معرفی انواع براکت‌های ارتودنسی، از جمله براکت‌های نامرئی، براکت‌های دیمون، براکت‌های فلزی و براکت‌های لینگوال پرداخته خواهد شد.

براکت ارتودنسی نامرئی

این نوع براکت‌ها، اغلب توجه بسیاری را به خود جلب می‌کنند، زیرا ظاهر طبیعی‌تری دارند. براکت‌های ارتودنسی نامرئی معمولا از پلاستیک یا سرامیک ساخته می‌شوند و در طول درمان، به دلیل استفاده از مواد رنگی، کمتر قابل مشاهده هستند. این براکت‌ها، علیرغم مزایایی مانند ظاهر زیبا و طبیعی، ممکن است با مشکلاتی همچون تغییر رنگ به علت مصرف تنباکو یا مشروباتی مواجه شوند.

براکت دیمون:

براکت‌های دیمون، یا به طور کامل‌تر براکت‌های خود بازشونده دیمون، با استفاده از فنرهای بسیار نازک، فشار مورد نیاز برای تنظیم دندان‌ها را ایجاد می‌کنند. این نوع براکت‌ها، به دلیل حذف کش‌ها، از تجمع پلاک روی دندان‌ها جلوگیری می‌کنند و همچنین می‌توانند مدت زمان درمان را کاهش دهند.

براکت فلزی:

براکت‌های فلزی یکی از پراستفاده‌ترین انواع براکت‌های ارتودنسی هستند. این براکت‌ها، اغلب برای ارتودنسی ثابت استفاده می‌شوند و مزایایی همچون قابلیت بازیافت، استریلیزه بودن و مقاومت در برابر فشار دارند. از طرفی، از معایب آن‌ها می‌توان به مشکلاتی مانند مشخص بودن نوع بریس اشاره کرد.

براکت لینگوال:

براکت‌های لینگوال در داخل دندان‌ها نصب می‌شوند و از مزایایی همچون ظاهر نامرئی برخوردارند. با این حال ممکن است در تمیز کردن دندان‌ها، با احساس ناراحتی مواجه شوید.

به طور کلی، با توجه به نیازها و ترجیحات شخصی، انتخاب نوع براکت ارتودنسی باید با دقت و با توجه به راهنمایی‌های پزشک انجام شود

بخش های مختلف براکت ارتودنسی

براکت‌ها چهار بخش اصلی دارند که هرکدام نقش مهمی در فرآیند ارتودنسی ایفا می‌کنند و به طور کلی از براکت‌ها، باندینگ یا بند فلزی، آرچ وایر یا سیم و الاستیک لیگاچور تشکیل شده‌اند.

براکت‌ها:

این بخش‌ها معمولا از فلز یا سرامیک ساخته شده‌اند و به هر دندان یک براکت وصل می‌شود. براکت‌ها طراحی شده‌اند تا سیم‌های ارتودنسی را به دندان‌ها متصل کرده و فشار لازم برای حرکت دندان‌ها اعمال کنند.

باندینگ یا بند فلزی:

این بخش، براکت ارتودنسی را به سطح داخلی دندان‌ها چسبانده و ثابت می‌کند. باندینگ یا چسب معمولا از موادی مانند کمپوزیت یا گلاس‌آینومر تهیه شده و به دندان‌ها متصل می‌شود تا براکت‌ها به دندان‌ها متصل شوند.

آرچ وایر یا سیم:

آرچ وایر، سیم فلزی نازکی است که از براکتی به براکت دیگر کشیده می‌شود و همه براکت‌ها را به هم وصل می‌کند. این سیم‌ها به دندان‌ها فشار متناسبی وارد می‌کنند تا حرکت دندان‌ها را تسهیل کرده و به شکل دلخواه آن‌ها را تنظیم کنند.

الاستیک لیگاچور:

این بخش، الاستیک رنگی کوچکی است که براکت را به آرچ سیم نگه می‌دارد. لیگاچورها معمولا در هر بار تنظیم، عوض می‌شوند. برخی انواع براکت‌ها نیاز به لیگاچورهای الاستیک ندارند و خود باز می‌شوند.

هنگامی که سیم به براکت‌های نصب شده بر روی دندان نیروی لازم را وارد می‌کند، دندان‌ها شروع به حرکت می‌کنند. این حرکت‌ها باعث تغییر موقعیت دندان‌ها می‌شوند و استخوان‌ها در جواب این تغییرات به ریمدلینگ می‌پردازند تا دندان‌ها به موقعیت جدیدی منتقل شوند و یک لبخند زیبا و سالم به وجود آید.

در نهایت، بزرگسالانی که نیاز به ارتودنسی دارند، ممکن است به هدگیر ارتودنسی هم نیاز داشته باشند تا مانع حرکت دندان‌های خاصی شوند و استفاده از این ابزارها باعث حفظ سلامت دندان‌ها و بهبود ظاهر آنها شود.

حرکت دندان از طریق قالب گیری مجدد استخوان

قالب گیری مجدد استخوان یک فرآیند زیست مکانیکی است که براکت‌های ارتودنسی از آن بهره می‌برند. در این فرآیند، استخوان‌ها از سلول‌هایی به نام استئوکلاست و استئوبلاست ساخته می‌شوند. زمانی که باری بر روی استخوان اعمال می‌شود، استئوکلاست‌ها شروع به تجزیه استخوان می‌کنند، اما با حذف بار، استخوان‌های جدید توسط استئوبلاست‌ها ساخته می‌شوند.

در مورد دندان‌ها، آن‌ها در حفره استخوانی قرار دارند که توسط رباط پریودنتال به استخوان مجاور وصل می‌شوند. این رباط پریودنتال به عنوان یک نوع پیام‌رسان بین دندان و استخوان عمل می‌کند. فشار بین این رباط و استخوان باعث می‌شود که استخوان توسط استئوکلاست‌ها تجزیه شود و سپس توسط استئوبلاست‌ها ساخته شود. این فرآیند موجب تغییر موقعیت دندان و تنظیم فاصله بین دندان و استخوان می‌شود.

با توجه به اینکه نیروی زیادی برای این فرآیند لازم نیست، حتی مقدار کوچکی از نیرو کافی است تا استخوان به صورت طبیعی فرم خود را بازیابی کند و دندان‌ها به موقعیت جدید خود برسند.

براکت و محل عبور سیم

براکت ارتودنسی و سیم، نقش مهمی در ایجاد نیروی مصنوعی برای تنظیم موقعیت دندان‌ها دارند. سیم آرچ، نیرویی که از براکت‌ها به دندان‌ها منتقل می‌شود را حفظ می‌کند. این سیم با گرمای بدن فعال می‌شود و سختی آن افزایش می‌یابد، مانند یک کابل کوچک عمل می‌کند که می‌خواهد صاف بماند. وقتی در دهان قرار می‌گیرد، به واسطه گرمای بدن، سیم سخت و صاف شده و نیرویی ایجاد می‌شود که برای شروع و ادامه فرایند قالب‌گیری مجدد استخوان لازم است.

سیم‌ها از آلیاژ نیکل-تیتانیوم ساخته شده‌اند و بسیار انعطاف‌پذیر هستند. این انعطاف‌پذیری به آن اجازه می‌دهد که سیم را به هر شکلی بچرخانید، اما با گرمای بدن، سفت و محکم می‌شود. جایگذاری براکت بر روی دندان و اتصال سیم به براکت‌ها، نیرو را به دندان‌ها منتقل می‌کند و نتایج پیوسته‌ای را در فرایند قالب‌گیری مجدد استخوان با جابجایی دندان به موقعیت جدید در دهان ایجاد می‌کند.

سخن پایانی

با توجه به اهمیت براکت ارتودنسی در تنظیم موقعیت دندان‌ها و ایجاد لبخندی زیبا و سالم، انتخاب یک مرکز معتبر و با تجربه بسیار اهمیت دارد. کلینیک رایا مهر با تیم متخصص و با استفاده از تکنولوژی‌های روز دنیا، خدمات ارتودنسی با کیفیت و برتر را به شما ارائه می‌دهد. با توجه به تعهد و حرفه‌ای بودن تیم کلینیک رایا مهر، مطمئن باشید که درمان شما بهترین نتیجه را خواهد داشت.